Eindelijk mocht Noa naar huis. Ze dachten dat Noa naar de film wilde en daarom hadden ze de chemo al vroeg aangehangen. Maar dat wilde ze helemaal niet. Ze wilde naar huis en eindelijk was het moment daar. we kregen toestemming van de arts. Zo snel als we konden hebben we alles ingepakt en renden we bijna door de gangen. Beneden zagen we al dat ze haar naambandje zelfs nog om had. Tja.. die waren we niet gewend, ze heeft m pas voor het eerst omgehad. Aangescherpte regels! Buiten bij de hoofdingang staat een ambulance waar je in mag kijken. Het is open"huis". Maar "nee" zegt Noa. Ik wil naar mijn huis! Dus met onze eigen loeiende sirenes zijn we naar huis gescheurd. Eenmaal thuis ontdekken we dat we niet eens ontslag papieren mee hebben gekregen. Geen vervolg afspraken, wanneer bloed te prikken enzo... Morgen maar bellen. Nu zijn we thuis!
Noa had vandaag weer een heel leuk cadeautje van de kids op school. Een filmpje. Helemaal leuk! Noa mist jullie ook allemaal hoor.
Gelukkig kan ze jullie allemaal snel weer zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten