Het onstaan van de naam: "meisje Noa"



In augustus 2010 gaan we voor het eerst naar de huisarts. Zij stuurt ons door naar het ziekenhuis. In het ziekenhuis wordt ze al snel verdacht van een zeldzame aandoening. Iets wat meteen aangegrepen wordt als lesmateriaal. We zullen op de voet gevolgd worden. Dit gaat natuurlijk gedeeltelijk anoniem en al gauw ontstaat de naam "meisje Noa" Vandaar dat wij dit nu ook gebruiken voor onze blog. Eindelijk werd dit jaar (2011) duidelijk dat Noa een hersentumor heeft bij haar hypofyse. Inmiddels is ze al behandeld met chemotherapie, met goed resultaat. De tumor is weg! Ook de nabestraling zit erop. De controle MRI is gemaakt 10 feb 2012 en daar uit blijkt dat er geen rest tumoren zijn. Feest!! Wat een opluchting. Grote stap gemaakt... Echter nog een lange weg te gaan....
Inmiddels zijn we een jaar schoon verder. 23-12-'12 Groot feest!! Nu inm 01-03-'13 gestart met de groeihormonen. Kom maar op met die centimeters....



dinsdag 22 november 2011

Bestraling

Gisteren zijn we dan terug geweest naar het AMC. Ons is uitgelegd hoe, waarom en natuurlijk hoe vaak de bestraling zal gaan plaatsvinden. Uiteindelijk moet Noa 15x bestraald worden. 3 weken lang, 5 dagen per week dus. Ze start 5 december en zal dan 23 december klaar zijn.
Eerst maar waarom de bestraling: uit onderzoek in het buitenland is gebleken dat bij deze tumors het recidief 50% is. Voornamelijk werd ontdekt dat de tumor terug kwam in de ventrikels. Welke moeilijk te behandelen blijkt. Dus je hebt een tumor aan je hypofyse. Een hypofyse die zo klein is als een erwtje. De tumor wás zo groot als een knikker en ze moet bestraalt worden op een oppervlakte van een tennisbal. Hhmmmm... dat is jammer. Maar we hebben met eigen ogen de MRI's gezien, de voor en na chemo. Officieel mocht de endocrinoloog niks laten zien, want zij is niet de oncoloog, maar zij gaat wel over de hypofyse en laat daar nou de tumor gezeten hebben;-)) Wat een verschil. Helaas zegt de anatomie van de MRI niks over de functie van de hersens. Het is dus nog afwachten wat de evt schade is op langetermijn. Ook de gewichtstoename wordt in de gaten gehouden. Een deel komt door de chemo, een deel door niet groeien en misschien komt een deel doordat de hypothalamus beschadigd is. Deze ligt boven de hypofyse. Als dit het geval is, dan ontbreekt het verzadigingsgevoel. Ook kan je spijsvertering in de war zijn en kan je van 1 chipje al aankomen, waar anderen een hele zak kunnen eten. Dat zijn kinderen die maar 800kcal mogen eten om niet aan te komen. Nou hebben we niet het idee dat dat nu speelt. Noa heeft een prima verzadigingsgevoel en geen overmatige eetlust. Dit is overigens wel anders geweest. Misschien dan toch vooruitgang....

Al met al is er dus geen keuze  en moet een groot deel bestraalt worden. Door de methode die ze gebruiken, zijn er zo  min mogelijke bijwerkingen. Concentratie en geheugenstoornis kan op langer termijn ontstaan. Op korter termijn zijn haaruitval, misselijkheid en vermoeidheid de meeste bijwerkingen... Veel haren kunnen er echter niet meer uitvallen. Zelfs haar wimpers zijn al uitgevallen.

Gisteren is er een masker gemaakt. Op maat gemaakt waarmee ze muurvast ligt. Zodat de bestraling ook op de juiste plek terecht komt. Het was even doorbijten. Ze maken harde kunststof warm, waarna ze het over je gezicht drukken en dan afkoelen. En tadaa... Je eigen gezicht. Noa heeft dus al bedacht wat ze met carnaval aan gaat doen volgend jaar....
 Morgen wordt er een CT scan gemaakt en gaan de radiologen uitrekenen hoe en waar ze bestraalt moet worden. Dit wordt dan afgetekend op het masker. Scheelt weer streepjes in het gezicht ;-))

Om een indicatie te geven van de sterkte van de bestraling: een röntgen foto van bv je longen is 70kEv.
Noa wordt bestraald met 24000kEv. De bestraling zal maar een paar seconden zijn vanaf 4 kanten van haar hoofd. Zodat haar hersens maar 1x geraakt worden, maar de ventrikels 4x nml vanaf alle kanten geraakt worden. Zie tweede foto. Het ovale is dan een ventrikel en de < > de bestraling....
Zover de informatieve kant. De emotionele kant is iets ingewikkelder. Het masker doet Noa enorm zeer. Zit natuurlijk heel strak en natuurlijk is het spannend. Alles is weer nieuw. Wat gaat er gebeuren en doet het pijn? Ip moet het geen pijn doen. De bestraling is geluidloos en veroorzaakt ook geen brandwondjes. Maar zoals je zult begrijpen, mogen we niet bij de bestraling zijn. Als je bij een röntgen foto al een schort aan moet, wat moet je dan hier aan doen... En complete bunkerrrr... ??? Nog spannender. We hebben alleen contact met elkaar via de intercom...
Over emotie gesproken. Wat een nare radioloog trouwens en dan druk ik me heel netjes uit. Foute grapjes, suggestieve vragen stellen  en vooral niet luisteren. Bah!!! Hopelijk is hij beter in techniek dan in communicatie!!!!!

Zover de update. We gaan even een powernap houden...

Sweet dremazzzzzz

Geen opmerkingen:

Een reactie posten