MRI en dorstproef oktober 2010

De eertse MRI wordt gemaakt.
Het meest vervelende vindt ze het infuus prikken. Voor de MRI moet ze nml contrast vloeistof toegediend krijgen. Uit de uitslag blijkt dat haar hypofysesteel iets verdikt is. Dit zou de oorzaak zijn dat er iets fout gaat in de hormoonhuishouding. Wat nu nog niet duidelijk is, is of haar hypofyse geen antiplashormoon aanmaakt of dat haar nieren niet weten wat te doen met het antiplashormoon. Kortom er wordt een dorstproef gepland om te kijken wat er in haar lichaam gebeurt. Door dit onderzoek kunnen ze onderzoeken of Noa veel plast, omdat zij veel drinkt of veel drinkt omdat zij veel plast. Tijdens deze proef mag Noa 24 uur niks eten en drinken. De concentratie van de urine wordt gemeten gedurende de 24 uur en natuurlijk allerlei bloedwaardes. Dit was een héél zwaar onderzoek voor haar. Alle kranen in de kamer hebben we moeten afplakken met tape, en washandjes en plasticbekertjes. Alles om te voorkomen dat ze stiekum wat zou drinken, want dan zou de proef helemaal opnieuw moeten. Na een aantal uren kreeg Noa een antidiuretisch hormoon toegediend. Al snel bleek Noa hier positief op te reageren. Conclusie: haar nieren functioneren goed. Het ligt aan de hypofyse. We worden doorgestuurd naar het WKZ. Wilhelmina Kinder Ziekenhuis.