Het onstaan van de naam: "meisje Noa"



In augustus 2010 gaan we voor het eerst naar de huisarts. Zij stuurt ons door naar het ziekenhuis. In het ziekenhuis wordt ze al snel verdacht van een zeldzame aandoening. Iets wat meteen aangegrepen wordt als lesmateriaal. We zullen op de voet gevolgd worden. Dit gaat natuurlijk gedeeltelijk anoniem en al gauw ontstaat de naam "meisje Noa" Vandaar dat wij dit nu ook gebruiken voor onze blog. Eindelijk werd dit jaar (2011) duidelijk dat Noa een hersentumor heeft bij haar hypofyse. Inmiddels is ze al behandeld met chemotherapie, met goed resultaat. De tumor is weg! Ook de nabestraling zit erop. De controle MRI is gemaakt 10 feb 2012 en daar uit blijkt dat er geen rest tumoren zijn. Feest!! Wat een opluchting. Grote stap gemaakt... Echter nog een lange weg te gaan....
Inmiddels zijn we een jaar schoon verder. 23-12-'12 Groot feest!! Nu inm 01-03-'13 gestart met de groeihormonen. Kom maar op met die centimeters....



vrijdag 10 juni 2011

10 juni 2011

Vandaag om 18u mochten we eindelijk naar huis.
Noa is gestart met hydrocortison. Dit omdat ze dit stress hormoon niet zelf aanmaakt. Dit zal er voor zorgen dat ze zich een stuk fitter zal gaan voelen. Het is even ingewikkeld, het is ook voor altijd, maar goed mee te leven.
Het stress hormoon wordt ook aangestuurd maar we kunnen nu aannemen dat de voorkant vd hypofyse niet meer functioneert. Hier worden 4 hormonen aangemaakt. Het anti plas en groei hormoon. Waarvan wij al wisten dat t t niet meer deed. Het stress hormoon dus en t puberteits hormoon( maar voor deze is ze nog te jong) gelukkig.
Vandaag is ze nog maar weer voor een MRI geweest. Dit x v haar wervelkolom. Dit omdat de reflexen v haar benen niet gelijk waren. Li en rechts, maar gelukkig kwam al snel de uitslag dat daar niks te zien was.
Voor nu is ze lekker thuis. Woensdag om 14 wordt ze weer opgenomen in t AMC. En donderdag gaat ze dan weer voor een punctie. Vanaf dan is t weer afwachten wat t resultaat is en dus ook verder beleid.
Noa ondergaat alles en laat zich niet gek maken. Behalve als ze bloed moet prikken. Maar natuurlijk hebben we wel extra begeleiding aangevraagd voor ons allemaal.
Voor nu zijn ze dit weekend lekker bij hun vader. En doen we ff lekker rustig aan. De tel gaat uit en ff rust.
Voor zover weer de update.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten