dag 2

Wat een bewogen nacht hebben we achter de rug. Na alle hectiek van gisteren avond viel ze rond 21.30u in slaap. Tot 0.00u! Uiteraard net nadat ik in een diepe slaap weg gezonken was. Ze had enorme dorst en dan bedoel ik ook een ENORME dorst! Even een kleine uitleg, doordat Noa zelf geen antiplas hormoon aanmaakt, heeft ze hier medicijnen voor. Wanneer Noa deze medicijnen niet inneemt zit er geen rem op de urine en blijft ze plassen. Erg veel plassen. Gieteren noemen we dat. Dat gaat ze dan zelf weer aan
vullen met drinken, maar dat lukt dus niet. Dweilen met de kraan open.... Nu met deze chemo kuur moet ze extra vocht krijgen om de nieren goed door te spoelen. Tenminste dat zou zo gaan bij iemand die die antiplashormonen zelf aanmaakt. In Noa haar geval kan ze die medicijnen laten staan en gaat ze ook veel plassen. Hetzelfde effect, maar dan anders. Alleen is dat nog even een puzzel. Maar nadat ze in anderhalf uur al 1,5 liter heeft gedronken en nog steeds dorst heeft en net zoveel uit plast. Besluit ik maar aan de bel te trekken. Dit gaan we niet volhouden zo. Er vindt overleg plaats en ze besluiten haar toch een deel antiplas pillen te geven en extra infuus. Nu kan er geslapen worden. Zou je denken.... Ze hebben aan de catheterzak een kastje hangen waarop je op de ml nauwkeurig kunt aflezen hoeveel iemand plast. Dat is leuk als iemand heel weinig plast, maar niet als iemand liters in een uur plast. En vooral als ze elke keer te laat dat kastje legen. Dan kan je urine nergens heen en resultaat... buikpijn. Al een paar keer heb ik dat ding geleegd en uiteindelijk ga ik dan maar weer naar de verpleegkundige om voor te stellen om dat kastje open te zetten. Want met deze hoeveelheden heb je zo'n kastje echt niet nodig om te zien dat ze veel plast. Nu dan slapen.. NOT!!! De buurman is het hele tropische woud aan het omzagen en zaagt er vervolgens kapla blokjes van. Grrrrrrr....... Wonder boven wonder vallen we toch in slaap. En als we weer wakker worden zegt Noa: "mam ik heb uiteindelijk toch lekker geslapen."

Dus we zeggen: GOEDEMORGEN!