dag 4

Soms wordt je zoooo moe van alles. Ze ligt hier pas 4 dagen en nog steeds zitten de artsen nog niet op 1 beleid. En wat zegt de verpleegkundige: over een maand zit het allemaal in ons systeem, dan weten we hoe het moet. Ik kan het niet laten om cynisch op te merken dat het een beetje jammer is dat wij er NÚ liggen. Inmiddels hebben verschillende artsen al aan ons bed gestaan, met allemaal een ander plan. Ook de verpleegkundige is het spoor bijster... Wat is het probleem... De vochtbalans! Normaal gesproken geeft je met deze kuur 3 liter vocht extra. Bij Noa willen ze het proberen zonder extra vocht, maar stoppen met haar antiplas medicatie. Probleem is dat ik al vanaf dag 1 aangeef, dat als zij eenmaal dorst heeft, je achter de feiten aanloopt. En tadaaaaa.... dat klopt. Noa ligt met een enorme dorst in bed en mag maar 2 bekertjes in drie uur tijd drinken. Vervolgens gaan er twee uren overheen voordat er aktie wordt ondernomen en dan moeten de medicijnen nog inwerken. Vindt je het gek dat het niet werkt. Vanaf 15u gaan ze een ander beleid voeren. We wachten af....
Ondertussen hebben we gezellig contact met de mede patientjes en hebben we bezoek gehad van de cliniclowns. Altijd leuk. Ff lekker gelachen. En natuurlijk is er weer een cadeautje uitgepakt. Een cadeautje van de juffen dit keer. Een diddle kaasblad, met sleutelhanger. Weer helemaal super.
Na een kort nachtje (gelukkig zijn we vroeg gaan slapen) gaat het redelijk. Hangerig en nog steeds pijnlijke catheter. Geen eetlust, maar verder wel oke. We kijken tv. Nee correctie... Noa kijkt tv en ik ben een levende afstandbediening... hihi

En ondertussen heb ik het deuntje in mijn hoofd van kabouter lui. "Daar wordt ik toch zo moe van..."