Het gaat nog steeds, of in mijn geval,.... weer goed. Noa is de vrolijkheid zelve... Het ontbreekt er wat aan conditie, maar wil van alles en voelt zich goed. Ze baalt van haar drankje dat ze 4x per dag moet nemen. (wat we al terug gebracht hebben naar 3x per dag) Tja ik zeg beter 3x per dag goed, dan 4x per dag slecht met kans dat ze het zo helemaal niet meer wil innemen. Ze kijkt er enorm naar uit om morgen weer naar school te gaan. Tja wie had dat toch gedacht: een kind dat baalt omdat de leraren een studie dag hebben. Twee dagen nog wel.... Maar morgen mag ze weer en.. woensdag sportdag... Mam ik wil wel meedoen hoor!!! Prima meisje.. tuurlijk gaan we. We leggen de sportschoenen en kleren vast klaar, maar eerst nog een dagje naar school. Eindelijk!
Natuurlijk zijn er ook moeilijke momenten. Zo ook vandaag. De paar haren op Noa haar hoofd hebben zich ontpopt tot echte rasta vlechten. Leuk als je daar voor kiest... maar Noa heeft ze liever niet. Vandaag dus maar besloten om die vlechten af te knippen. Dit kost een paar traantjes, maar al gauw drogen we onze tranen en lachen we weer om het feit dat ze bovenop haar klus kist is gekropen en wij ons éigenlijk afvragen waarom ze daar boven opzit?!??!? Tranen van het huilen, worden tranen van het lachen.....