Nou de transfusie heeft geholpen. Op de terugweg zit Noa al vol plannen. Helemaal als we langs de kermis rijden. En de volgende morgen merkt ze al het eerste positieve resultaat. Ze heeft geen hoofdpijn meer als ze de trap op loopt.... Wouw! Ondanks het korte nachtje, bruist ze van de energie... Naar school dus. 's Middags nog wat spelen en 's avonds dan eindelijk naar de kermis. Mevrouw staat te trappelen, evenals Jesse. In de achtbaan, botsauto's, spookhuis...... haha.... niks van dit alles. Mijn kids vangen eendjes, gaan in de zweefmolen, Jesse heeft het schieten uitgevonden en doet dit erg graag, of is het misschien om de cadeautjes te doen. Altijd prijs, schreeuwt het van de borden in de kramen. Nog net niet in neon letters... Enfin.... 2 zwaarden en geweren verder ( beetje jammer) wil Jesse toch wel in de echte botsauto's. Joepie.... Daar gaan we, gelukkig is het nog niet heel druk en wat treft.. Jesse zijn voetbalmaatjes zitten ook in de botsauto's, dus het botsen kan beginnen... Nou dat hebben we geweten, maar wat hebben we gelachen. Daarna toch nog een of ander wiebel hotel in met Noa. Alles beweegt en doet. Ik kan je vertellen dat Noa daar wat angsten overwint. De glijbaan naar beneden echter, slaan we over. We gaan veilig met de trap. Natuurlijk worden er ook nog wat euro's in de grijpmachine gegooid, want daar ligt toch zo'n mooie hello kitty voor het grijpen... Ze heeft er toch zo weinig!!! Hihi... Maar zoals zo vaak, valt Kitty elke keer net voor het opvang bakje naar beneden. Grrrr..... Als afsluiting eten we nog een suikerspin en gaan tevreden en voldaan weer naar huis. Morgen weer nieuwe plannen.
Sweet dreamzzzz
Geen opmerkingen:
Een reactie posten