De laatste loodjes wegen het zwaarst. Vandaag gaat het allemaal moeizaam. Om 9.30u wordt ik al gebeld door school. Noa heeft hoofd- en buikpijn. Eenmaal thuis valt ze al snel in slaap, maar ze gaat zich er niet beter op voelen. Misselijk, verhoging en het laatste wat ze wil is naar de bestraling. Toch maar even een kort overleg met de endocrinoloog. Uiteindelijk vertrekken we dan toch naar het ziekenhuis, na enige vertraging, want inmiddels is ze zo misselijk dat ze toch over heeft gegeven. Met kussen en dekentje slaapt ze in de auto verder.
We worden onthaald door de bestralingsarts. ( die een ooglid correctie heeft ondergaan, maar ik kan je verklappen dat het er niet best uit ziet;-)) haha ) Maar hij zorgt er wel voor, dat ondanks dat we te laat zijn, we toch bijna meteen geholpen worden. En even ter verduidelijking over hoe Noa zich voelt: tijdens de bestraling wordt er geen muziek gedraaid! Geen smurfen en geen Jan Smit! Need I say more....
Snel weer naar huis, slapend. En weer op de bank... slapen. Ze voelt zich nog steeds niet lekker, maar valt ondanks de misselijkheid toch weer in slaap. Dromend over het einde van de bestraling die in het zicht is..
Sweet dreamzzzzzz
Geen opmerkingen:
Een reactie posten