Wat een zware loodjes.... Noa is nu toch echt ziek geworden. Nu nog uitvinden wat ze heeft. Is het de griep waar zoveel mensen mee rondlopen, is het door de bestraling, of heeft ze weer te weinig stresshormonen.... Pfff.... Geen koorts dus eerste optie valt af. Dan toch maar overleggen met de endocrinoloog. We besluiten toch maar weer extra medicatie te geven.... echter het gewenste resultaat blijft ver weg. De hele nacht is ze niet lekker. Hoofd en buikpijn, overgeven terwijl er niks te overgeven valt en heel erg moe zijn. Dit is de eerste keer dat we moeten puzzelen met haar medicijnen. Wel of geen antiplaspillen... ze drinkt weinig, plast wel.. hoe was het ookal weer... hoe meer pillen je neemt, hoe minder je gaat plassen.. hoe minder pillen hoe meer je kan drinken... s'Ochtends dan maar weer overleggen met de endocrinoloog. Maar na het innemen van haar ochtend medicatie ( wat met moeite gaat, maar het idee dat als ze ze niet inneemt, ze naar het ziekenhuis moet, is motivatie genoeg..) lijkt het weer wat beter te gaan. Ze eet weer wat en langzaam komt ze weer in beweging. Na bijna 24uur gaan de medicijnen werken... de bestraling gaat 's middags weer gesmeerd. Nog steeds zonder muziek, maar nu omdat ze het dan sneller vindt gaan.
s' Avonds gaat het gelukkig weer helemaal goed met Noa. Ze trekt een mooie jurk aan en ze wil zelfs op de fiets naar school voor het kerstdiner. Eenmaal op de fiets zegt ze: toch lekker even op de fiets, die frisse lucht is ook goed voor me. Samen met haar klas geniet ze van alle lekkere hapjes. Zelf heeft ze groente spiesjes meegenomen. Wat er gebeurd is weet ik niet, haha... maar toen ze hoorde dat ze zelf een hapje mee moets nemen, koos ze dus voor groente...
Uiteindelijk is de dag weer goed geeindigd. Nog maar 2x!!
Sweet dreamzzzzz
Hoi kanjer, nog even volhouden nu ben je er bijna, nog maar eeeeeen keertje, beterschap liefs Corrie en Sjanie
BeantwoordenVerwijderen