MRI

Vandaag was weer een spannende dag. Noa zag enorm op tegen het maken van de MRI en dan niet de MRI zelf. Het aanprikken van haar Porth-a-cath, dat is het probleem. Ik kan echter niet anders zeggen dan dat het super ging. Vergeten we even dat ze haar medicijnen niet had ingenomen, zelfs niet nadat we haar dat hadden gevraagd (2x !!!). Sterker nog, ze had haar medicijnen niet meegenomen. Oeps vergeten... Niet aan gedacht. Ook niet ondanks dat we dit (ook) al twee keer aan haar gevraagd hadden. Grrr.... En laten die medicijnen nou erg belangrijk zijn. Zucht... Ach we zijn in een ziekenhuis, moet goed komen dus... zou je zeggen... We vergeten dat het een uur duurt voordat ze de medicijnen dan toch echt krijgt, want ja mevrouw ( MEVROUW... AAAAAHHHHHH.......) we kunnen natuurlijk niet zomaar medicijnen geven zonder opdracht. Zonder opdracht? Kijk in haar medisch dossier... Het is door jullie voorgeschreven. De reden dat ze hier komt. Hersentumor, weet je nog... Oké.. rustig blijven, want zoals ik al schreef, dat vergeten we. Want.... in nog geen 5 min tijd heeft Noa haar port-a-cath aan laten prikken. Natuurlijk was ze verdrietig en bang. Alleen vandaag... Vandaag deed ze het zo goed, zo sterk, zo trots.. ikke dan... De MRI duurt een half uur. Dit doorstaat ze dommelend.... Nu is het wachten tot woensdag, dan krijgen we de uitslag.... Keep you're fingers crossed !!!!


Sweat dreamzzzz